
سوپر آلیاژ
در دههی 1940 و 1950 اولین ابرآلیاژها اختراع شدند که در آنها کاربیدها در مرزهای دانه وظیفه اصلی استحکام را برعهده داشتند. نسل اول سوپر آلیاژهای جدید در دهه 1980 به همراه مقادیری از تیتانیوم، نیوبیم، آلومینیوم و تاتنال تولید شد که وجود آنها باعث افزایش کسر حجمی فاز ‘γ تا بین 50 و 70 درصد در این آلیاژها میشد. این آلیاژها عبارتند از: SRR99، PWA1480 و René N4
نسل دوم و سوم این ابرآلیاژها با وجود 3 تا 6 درصد وزنی رنیوم، دارای ظرفیت گرمایی بیشتری بودند. همچنین رنیوم باعث بهبود عملکرد در دمای بالا و کاهش نرخ نفوذ میشود. رنیوم با تقویت فازهای TCP باعث کاهش میزان کروم، مولیبدن، کبالت و تنگستن میشود. ابرآلیاژهای نسل دوم شامل René N5 و PWA1484 است.
CMSX-10 و René N6 نسل سوم سوپر آلیاژها هستند. به دلیل وجود مقادیر اضافی روتنیم در نسلهای چهارم، پنجم و ششم این آلیاژها گرانتر از نسلهای قبلی خود مییاشند. گفتنی است تلاش میشود تا حد امکان از عناصر سنگین و با قیمت بالا در تولید آلیاژها استفاده نشود.