روش تولید ورق روغنی

روش تولید ورق روغنی

فرآیند نورد سرد منجر به کمتر شدن ضخامت ورق روغنی می شود. نورد سرد با اعمال کشش و فشار بر روی ورق ها آغاز می شود. این اتفاق موجب شده تا حاصل این مرحله محصولی با ضخامت کمتر اما سخت تر و با امکان فرم دهی دشوارتر باشد.
از آنجا که قابلیت شکل پذیری در ساخت ورق های فلزی اهمیت دارد، فولاد به دست آمده از این مرحله آنیل کاری می شود.

انواع ورق روغنی

ورق های روغنی بسته به نسبت عناصر به کار رفته در آن ها (یعنی درصد کربن، منگنز، سیلیسیوم، فسفر، گوگرد، کروم و …) می توانند خصوصیات متفاوتی داشته باشند. ورق روغنی فابریک از با کیفیت ترین ورق های روغنی است.

یک نکته قابل توجهی که در رابطه با این ورق ها به شما متذکر شویم این است که حتما از تاریخ انقضا ورق روغنی اطلاع داشته باشید چرا که بعد از گذشت زمان معینی ممکن است حین عملیات پرس کاری پاره شوند.
انواع ورق روغنی با توجه به نوع آلیاژ به کار رفته در آن ها و همینطور فرآیند حرارتی انجام شده بر روی آن ها به این شکل دسته بندی می شوند:
ورق روغنی St12: به این نوع ورق های روغنی معمولی ورق های کششی گفته می شود. ورق روغنی St12 نسبت به ورق های دیگر بیشترین میزان کاربرد را دارد و بیشتر در مصارف مختلف مرتبط با ساخت و ساز به کار گرفته می شود.
ورق روغنی St13: ورق روغنی نیمه کشش St13 در سازه های صنعتی و غیرصنعتی با پرسکاری با عمق کم مورد استفاده قرار می گیرد. تاریخ انقضای ورق روغنی St13 حداکثر ۸ ماه است.
ورق روغنی St14: ورق روغنی فوق کشش St14 به دلیل داشتن ساختاری انعطاف پذیرتر نسبت به ورق های روغنی دیگر، در کاربردهای با پرسکاری عمیق به کار گرفته می شود.